Słowniczek

Skala GHM (Groupe de Haute Montagne) służy do określenia dróg wysokogórskich i lodowych, biorąc pod uwagę czynniki tj. długość drogi, nachylenie, wysokość, ekspozycja, trudność powrotu, obiektywne zagrożenia. Skala ma 7 stpni, reprezentowane przez francuskie przymiotniki. W celu dokładniejszego określenia, do liter mogą zostać dodane symbole + / - lub skróty “sup” (superior - wyższy) / “inf” (inferior - niższy).

F: Facile (łatwo).
PD: Peu difficle (dość trudno).
AD: Assez difficle (trudno).
D: Difficle (bardzo trudno).
TD: Tres difficle (nadzwyczaj trudno).
ED: Extrement difficle (skrajnie trudno).
ABO: Abominable (straszliwie)

Polega na związaniu się wszystkich członków zespołu liną ze sobą. Optymalnie zespoły powinny liczyć od 3 - 6 osób.

Asekuracja lotna wykorzystywana jest przede wszystkim przy poruszaniu się po lodowcach (w niektórych sytuacjach doświadczeni wspinacze wykorzystują asekurację lotną również w innym terenie).

Należy pamiętać, że samo związanie się nie zabezpieczy nas przed wypadkiem. Aby zapewnić sobie bezpieczeństwo, musimy znać techniki wspinaczkowe związane z poruszaniem się po lodowcu (nauczysz się ich na kursie turystyki zimowej).

Wystawienie na stromiznę, przepaść, często wzbudzające lęk, a nawet blokadę psychiczną.

Grzbiet górski, zazwyczaj stromy i skalisty. Często łączy sąsiadujące szczyty.

Wklęsła, rynnowata część w stoku góry lub w lodowcu. Zawsze znajduje się w linii spadku góry, przez co schodzą tamtędy często niebezpieczne, kamienne bądź śnieżne lawiny.

Przypominające siodło obniżenie terenu, znajdujące się najczęściej pomiędzy sąsiadującymi szczytami górskimi.

Seraki to duże, występujące na lodowcach bloki śniegowo-lodowe wiszące nad półkami, które w wyniku działania słońca lub ruchów lodowca mogą oderwać się i przygnieść wspinaczy.

Rodzaj wspinaczki wysokogórskiej, w trakcie której nosimy cały sprzęt (w tym namiot) ze sobą, nie zakładając stałych obozów pośrednich.

Jest to sposób zdobywania szczytów odwrotny do stylu oblężniczego. Wspinając się stylem oblężniczym, zakładamy po drodze na szczyt stałe obozy, stanowiące „bazę wypadową” do wyższych obozów. Przechowujemy w nich sprzęt i prowiant.

Wspinając się w stylu alpejskim, zabieramy tylko tyle, ile jesteśmy w stanie udźwignąć, toteż często wspinaczka ta nazywana jest też stylem „na lekko”.

Lodowce pozostają w ciągłym ruchu, przez co powstają w nich pęknięcia, zwane szczelinami lodowymi.

Uskoki mogą być głębokie nawet na kilkaset metrów, a co gorsza, przykryte warstwą śniegu najczęściej są niewidoczne, dlatego też, stanowią ogromne zagrożenie dla pokonujących lodowce alpinistów.

Aby ograniczyć ryzyko wpadnięcia do szczeliny, alpiniści poruszają się po lodowcach związani liną w zespołach liczących 2 - 6 wspinaczy.

Odcinek drogi wspinaczkowej (lub cała droga) prowadzący w poziomie, w poprzek zbocza lub ściany, zamiast piąć się w górę.